رادیو با شنوندگانش چند چند است؟ مردان بیشتر از زنان رادیو گوش می كنند

نتایج یک پژوهش درباره میزان مخاطبان رادیو در ایران حاکی از این است که با افزایش سن تمایل به شنیدن رادیو بیشتر می شود. همین طور در مجموع مردان بیشتر از زنان به رادیو گوش می کنند.
به گزارش مدل کودک به نقل از ایسنا و به نقل از مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، پژوهش «موج سوم پیماش سنجش وضعیت مصرف کالاهای فرهنگی در ایران»، به کوشش سعید معیدفر (مدیر علمی)، محمد سلگی (مدیر طرح) و عباس وریج کاظمی (ناظر علمی) انجام شده و نتایج آن توسط پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در سال ۱۳۹۹ انتشار یافته است.
در بخش «رادیو» این پژوهش درباره «گوش دادن به رادیو»، از پاسخ گویان پرسیده شده است: آیا به رادیوی ایران گوش می دهید؟ که به شرح زیر نگاشته شده است:

۲۹.۷ درصد جمعیت اذعان داشته اند که به رادیوهای ایران گوش می دهند و در مقابل، ۷۰.۱ درصد پاسخ منفی بوده است. بدین سبب مشخص شد که با افزایش سن، افراد بیشتر به رادیوهای ایران گوش می دهند. مردان نیز نسبت به زنان بیشتر رادیوهای ایران را گوش می دهند. افراد در سطح تحصیل ابتدایی، بیشتر از افراد بی سواد و دارای سواد متوسطه رادیوهای ایران را گوش می دهند.
افراد دارای درآمد بدون کار، بیشتر از شاغلان و این دو بیشتر از بیکاران و خانه دارها رادیوهای ایران را گوش می دهند و متقابلاً دانش آموزان و داشنجویان کمتر از دیگر گروه های فعالیت رادیو گوش می دهند. همین طور افراد دارای منزلت شغلی و پایگاه اقتصادی پایین، از افراد در منزلت های شغلی و پایگاهی دیگر کمتر به رادیوهای ایران گوش می دهند.
همین طور در ادامه بخش «مدت زمان استفاده از رادیوهای ایران» این پژوهش در مورد اینکه «به طور متوسط در شبانه روز چند ساعت به رادیوهای ایران گوش می دهند؟»، نگاشته شده است:

۲۴.۱درصد گوش دهندگان به رادیو گفته اند تا نیم ساعت، ۳۲ درصد تا یک ساعت، ۲۱.۷ درصد تا دو ساعت و ۲۲.۲ درصد نیز بیش از دو ساعت در شبانه روز رادیوهای ایران را گوش می دهند. همین طور با افزایش سن، میزان گوش دادن به رادیوهای ایران نیز افزایش می یابد. افراد دارای تحصیلات ابتدایی و متوسطه نسبت به افراد بی سواد و دارای تحصیلات عالی میزان بیشتری به رادیوهای ایران گوش می دهند.
شاغلان بیشتر رادیوهای ایران را گوش می کنند و افراد دارای منزلت شغلی متوسط پایین و نسبتاً پایین بیشتر از بیشتر از دیگر گروه های منزلتی رادیوهای ایران را گوش می کنند. افراد دارای درآمد بدون کار، بیشتر از شاغلان و این دو بیشتر از بیکاران و خانه دارها رادیوهای ایران را گوش می دهند و متقابلاً دانش آموزان و داشنجویان کمتر رادیو گوش می دهند.
همین طور در بخش دیگری از این پژوهش در مورد «گوش دادن به رادیوهای خارجی» بیان شده است: تنها ۱.۹ درصد گفته اند که به رادیوهای خارجی گوش می کنند. ۳۹.۵ درصد از کسانی که به رادیوهای خارجی گوش می دهند، حداکثر نیم ساعت در شبانه روز، ۳۵.۴ درصد تا یک ساعت، ۱۵.۱ درصد تا دو ساعت و ۱۰ درصد بیش از دو ساعت به آن گوش می سپارند. میانگین مدت زمان گوش دادن به رادیوهای خارجی در مخاطبان آن ۱.۳۰ ساعت در شبانه روز است.
در جدول ذیل «گوش دادن به رادیوهای خارجی و میزان آن» به شرح زیر آمده است:

پس مشخص شد با افزایش سن، تحصیلات، منزلت شغلی و پایگاهی گوش دادن به رادیوهای خارجی نیز افزایش می یابد. مردان بیش از زنان، افراد دارای درآمد بدون کار و بیش از دیگر گروه های فعالیت وخانه دارها کمتر از دیگران به رادیوهای خارجی گوش می دهند. این پیمایش در جدول ذیل «گوش دادن به رادیوهای خارجی و خاصیت های فردی و پایگاهی» نگاشته است:

مردان بیش از زنان، افراد دارای درآمد بدون کار و بیش از دیگر گروه های فعالیت و خانه دارها کمتر از دیگران به رادیوهای خارجی گوش می دهند. همین طور این پیمایش می افزاید: با کاهش سن و افزایش سطح تحصیلات و منزلت شغلی و پایگاه اقتصادی، گوش دادن به رادیوهای اینترنتی افزایش می یابد.
زنان نسبت به مردان و خانه دارها نسبت به دیگر گروه های فعالیت کمتر از رادیوهای اینترنتی استفاده می نمایند.
پس هدف کلی پژوهشگران این پیمایش به این شرح زیر بوده است:
فراهم ساختن مجموعه ای از داده ها درباره شیوه گذراندن زمان فراغت مردم در شهرها و روستاهای ایران و «مصرف فرهنگی» آنان بوده است. همین طور این پژوهش از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر زمانی، از نوع مقطعی می باشد. از نظر گستره، از نوع پهنانگر می باشد. در این پژوهش در دو سطح توصیفی و تحلیلی و با بهره بردن از پارادایم مطرح در چهارچوب نظری، یافته های به دست آمده ارائه شده است.
داده‎ های این پژوهش به شیوه پیمایش گردآوری شده است. اطلاعات مربوط به شهروندان ایرانی بوسیله پرسشنامه ساختاریافته به صورت مصاحبه رودرو، جمع آوری شده است. همین طور جمعیت آماری این پژوهش، شامل تمامی افراد ۱۵ سال به بالای ساکن شهر و روستاهای کشور است.
تعداد نمونه در این بررسی ۱۵۶۰۶ نفر در ۳۱ استان کشور هستند.